HOŞÇAKAL YÜREĞİM

 Bu gün hüzünlü bir gün;
 Yüreğimden bir parça koptu sanki
 ve gitti
 Bana hiç bir şey söylemeden.
 Giderken götürmedi
 Yüreğimden kopan parçayıda,
 Beni böyle açıyla bıraktı.
 Biliyorum şimdi çok uzaklarda
 Belki de yapayalnız,
 güneşin doğuşunu izliyor.
 Kimbilir belki de,
 gece yarısı dolunaya bakıyor.
 Tıpkı birlikte olduğumuz gibi
 sessizliğin tadını cıkarıyor.
 
 Ama unutmamalı ki;
 Biz hep yürekten güldük yürekten  ağladık
 Yürekten bir birimizin gözlerine baktık
 Biz hep sevgiyi aşkımızla bağladık...
 Artık şunu söyleye bilirim ki:

 HOŞÇAKAL YÜREĞİM SEVGİLİMm...


SEN BEniMʧۧ!$_I{ALPL!mM' SiN...

 BİR SENİ BİR DE AŞKI ANLAYAMADIM...

 Ben şu kısacık ömrümde bir seni, bir   de aşkı
 anlayamadım,
 Olmayınca olmuyor demedim, hep  seni   kazanmak için
 peşinden koştum,
 Aşkın tarifi yazmıyor ki kitaplar da,  ne demekmiş bir
 öğrenebilseydim,
 Dedim ya işte şu kısacık ömrümde bir  seni, bir de aşkı
 anlayamadım,
 Kapı kapı gezdim gözlerini görmek,  elini tutmak,
 sesini duymak için,
 Yılları, ayları ve günleri hiç  hissetmedim, benden
 habersiz geçip gitmişler,
 Sormadılar halimi, onlarda senin gibi  beni yalnız
 bıraktılar,
 Karanlıklardan korkar oldum, ışığımı  aldın, umudumu
 aldın,
 Ne kadar yalvarsam da beni bırakma  diye, duymazlıktan
 geldin,
 Ben şu kısacık ömrümde bir seni, bir de aşkı
 tanıyamadım,
 Her şeyim sen oldun, ben de mecnunu  doğurdun, ferhatı
 uyandırdın,
 Yağmur oldun, ıslattın beni razıyım  buna, ama
 kollarına hiç almadın,
 Sıcaklığından mahrum ettin, o pamuk  gibi ellerini arar
 oldum,
 Ne kadar vazgeçmek istedimse de  senden, her defasında
 gönlüm caydırdı,
 Şiirlerim artık sıkılmaya başladı  senden umut
 görmeyince,
 İnan ki bırakacaktım artık yazmayı,  her defasından
 kalemim caydırdı,
 Ben şu kısacık ömrümde bir seni, bir  de aşkı
 tanıyamadım,
 Ne kadar çabaladımsa da seni
 bulamadım....



SEN Sen Ol; Asla AŞKI Ziyan Etme...